Kategorie
Producenci
Nowości
Informacje
Kontakt
FAX
85 653 67 29
Tel
tel. 85-65-36-729
Tel
(85) 65 36 729
GSM
0602 759 576
Linki
» Stowarzyszenie Dogi Adopcje
»  Fundacja Ratujemy Dogi
»  Uczniowie Alicji Chrzanowskiej
»  Blog Alicji Chrzanowskiej
»  Strona Alicji Chrzanowskiej
»  Blog-Marta Chrzanowska
»  Moskiewska Wyższa Szkoła Astrologii
»  Moskiewskie Centrum A. A. Chrzanowskiej
   
 
Czytelnia
 
Podziel się:
Zbiór i przygotowywanie surowców zielarskich   Data: 27 styczeń 2015
Wstęp:
1. Zbiór surowców zielarskich

Zawartość:
Zbiór ziela
Ziele, czyli naziemną część rośliny, zbieramy w okresie od początkowego do pełnego jej kwitnienia. Rośliny, które mają cienkie, nie zdrewniałe łodygi ucina się nad ziemią, natomiast w przypadku roślin o łodygach zdrewniałych ścina się tylko wierzchołki. Nigdy nie zrywamy roślin ręką! Ziele zbiera się w dni suche i pogodne. Rośliny muszą być zdrowe, nieuszkodzone i nie zaatakowane przez pasożyty. Nie mogą być pożółkłe, sczerniałe, spleśniałe, zgniecione i nadjedzone.
 
Zbiór liści
Liście zbieramy bezpośrednio przed lub tuż po kwitnieniu. Nigdy nie zbieramy liści w czasie kwitnienia! Zbiera się jedynie liście dobrze wykształcone, bez plam i uszkodzeń. Nie nadają się na surowiec zielarski liście zwiędłe, zżółkłe i stare. Jednorazowo z danej rośliny można pobrać maksymalnie ¼ liści, inaczej roślina umiera. Przy zbiorze nie dotykamy liści ręką – odcinamy ogonek. Dotknięcie liścia ręką może wywołać na nim ciemne plamy, co dyskwalifikuje je jako surowiec zielarski.
 
Zbiór kwiatów
Kwiaty zbieramy w czasie rozkwitania lub podczas pełnego rozkwitu, nigdy po przekwitnięciu i zawsze podczas słonecznego dnia, kiedy są suche. Nie zbiera się kwiatów zwiędłych, wyblakłych, uszkodzonych. Przy zbiorze kwiatów z drzew lub krzewów obcina się końce gałązek z kwiatami, a dopiero potem obcina całe kwiatostany. Nie wolno natomiast odrywać czy odcinać całych gałązek. Kwiaty to surowiec bardzo delikatny, dlatego do suszenia rozkłada się je niezwłocznie!
 
Zbiór owoców
Najlepszą porą do zbioru owoców jest początek ich dojrzewania. Nigdy nie zbieramy ich, kiedy są przejrzałe! Niektóre owoce zbieramy w całych baldachach, jak np. owoce bzu czarnego. Wszystkie owoce „mięsiste”, np. śliwki, brzoskwinie, jabłka itp. zbieramy w dni ciepłe i pogodne, zaś owoce „suche” np. jałowca, głogu itp. można zbierać „po rosie”, czyli wcześnie rano lub w pochmurny dzień. Natomiast nasiona zbiera się przed ich dojrzewaniem, żeby nie wypadały.
 
Zbiór pączków
Pączki zbiera się wczesną wiosną, kiedy one pęcznieją i stają się lepkie. Jest to krótki okres – zaledwie kilka dni. W momencie, kiedy pączki zaczynają pękać i ukazują się listeczki, już się nie nadają na surowiec zielarski. Podczas pobierania można uszczknąć maksymalnie 1/5 pączków z rośliny inaczej ona umrze.
 
Zbiór korzeni i kłączy
Korzenie i kłącza zbieramy albo późną jesienią, albo bardzo wczesną wiosną, jeszcze przed wypuszczeniem przez roślinę liści. Uwaga! Musimy być pewni, co to za roślina! Korzenie i kłącza wykopuje się, otrząsa z ziemi, oczyszcza z dolnych, małych korzonków i nadgniłych bądź uszkodzonych części. Można opłukać pod bieżącą zimną wodą. Nie wolno moczyć! Korzenie i kłącza można zbierać rano, „po rosie”, ale nie podczas deszczu.
 
Pozyskiwanie kory
Korę pozyskujemy tylko późną zimą lub wczesną wiosną. Robimy to na wyrębach leśnych i wiatrołomach. Kora musi być czysta, gładka, bez narośli, chorób i pasożytów. Po pozyskaniu korę sezonujemy w zależności od gatunku od kilku miesięcy do trzech lat zanim będzie zdatna do użytku zielarskiego.
 
Zbiór roślin trujących
Rośliny trujące zawsze zbieramy z zachowaniem maksymalnych środków ostrożności! Nie wolno ich zbierać, jeśli na rękach są rany, brać do ust, pocierać rękami podczas ich zbierania oczu. Najlepiej zbierać je w cienkich bawełnianych rękawiczkach. Takie same środki ostrożności należy zachować podczas ich suszenia i przechowywania.
 
2. Zasady suszenia surowców zielarskich
Przy suszeniu surowców zielarskich należy pamiętać o podstawowej zasadzie – dobrze ususzony surowiec zachowuje swoją naturalną barwę.
Sam proces suszenia polega na odparowaniu takiej ilości wody, żeby została zahamowana działalność enzymów powodujących procesy rozkładu.
 
Zasady ogólne
1. Pozyskany surowiec zielarski poddajemy procesowi suszenia jak najszybciej po zebraniu.
2. Większość ziół suszymy w półcieniu z dostępem powietrza. W pełnym słońcu możemy suszyć:
– korę,
– korzenie,
– owoce,
– mięsiste kwiaty.
3. Przed suszeniem usuwamy z pozyskanego surowca wszelkie zanieczyszczenia, uszkodzenia, owady, inne rośliny, które dostały się przypadkowo.
4. Nigdy nie kładziemy surowca bezpośrednio na ziemi lub podłodze. Najlepiej rozkładać go w wiklinowych koszach, na płótnie lnianym lub na drewnianych tackach. W ostateczności możemy rozłożyć go na czystym kartonie.
5. Można też zioła wiązać w pęczki (jeśli się da) i wieszać do suszenia.
6. Niczego nie suszymy w piekarniku!
 
Suszenie ziela
Całe ziele najlepiej jest suszyć powiązane w pęczki i zawieszone „głową”, czyli wierzchołkiem rośliny w dół. Można też rozłożyć na świeżym powietrzu cienką warstwą (np. w ogrodzie czy na balkonie w półcieniu) w wiklinowych koszach. Drewniane tacki i karton się w tym wypadku nie sprawdzą, ponieważ jest duże ryzyko, że wiatr nam rozwieje zioła po całej okolicy.
 
Suszenie liści
Liście rozkładamy cienką warstwą na płótnie lnianym, ewentualnie na grubym kartonie i suszymy w półcieniu z dostępem powietrza. Odpowiednio wysuszone liście kruszą się w palcach i mają barwę zbliżoną do naturalnej.
 
Suszenie kwiatów
Przy suszeniu kwiatów należy pamiętać, że są one bardzo delikatne. Najlepiej wyłożyć wiklinowy kosz płótnem lnianym bądź gazą, a na tym umieścić kwiat. Nie wolno suszyć ich w pełnym słońcu, ale również nie można pozostawić całkowicie bez dostępu słońca. Dobrze ususzone kwiaty powinny zachować naturalną barwę, jedynie białe mogą przyjąć odcień kremowy.
 
Suszenie owoców
Owoce suszymy po przebraniu, te, które mają duże pestki także po wydrylowaniu. Na płótnie lnianym lub kartonie rozkładamy jedną warstwę owoców (więcej spowoduje, że się zlepią). Owoce można suszyć w tzw. piecu chlebowym lub na kominku, ale wówczas należy zaczynać od temperatury + 30° C i stopniowo zwiększać ją maksymalnie do + 70°. Drobne owoce suszymy w baldachach czy gronach, np. czarny bez.
 
Suszenie pączków
Pączki suszymy w tzw. piecu chlebowym lub na kominku w temperaturze do + 40° C, od czasu do czasu łagodnie potrząsając.
 
Suszenie kory
Korę suszymy po sezonowaniu. Dzielimy ją na 25-30 cm kawałki i w tzw. piecu chlebowym lub na kominku zaczynając od temperatury + 20° C i stopniowo zwiększając maksymalnie do + 70° C oprócz kory dębu, gdzie maksymalna temperatura to + 30° C. Dobrze wysuszona kora kruszy się i łamie z trzaskiem. Jest bardzo trwały surowcem. Nadaje się do użytku nawet przez 7 lat.
 
Suszenie korzeni, kłączy i bulw
Korzenie, kłącza i bulwy suszymy oczyszczone i umyte, ale nie moczone. Korzeni bocznych nie obcinamy, usuwamy jedynie drobne korzonki. Suszy się je w cieniu, w miejscu przewiewnym, na piecu lub kominku nagrzanym do temperatury + 35° C. Grube korzenie lub bulwy można pociąć na mniejsze części. Inną metodą suszenia jest pokrojenie surowca na mniejsze części, nanizanie na sznurek i suszenie powieszonego w półcieniu surowca. Dobrze ususzone korzenie, kłącza i bulwy są twarde i łamią się z trzaskiem
 
3. Pakowanie i przechowywanie
Ususzony surowiec zielarski przechowujemy w czystych i bezwonnych opakowaniach z surowców naturalnych. Najlepiej do tego nadają się torebki papierowe, woreczki z tkanin naturalnych, szklane lub drewniane pojemniki. Wskazane jest, by były one szczelne. Konieczne jest oznaczenie na każdym pojemniku czasu zbioru danego surowca, by wiedzieć kiedy skończy się jego termin przydatności do spożycia. Zazwyczaj jest to rok, ale niektóre rośliny, szczególnie owoce, kora i kłącza mogą być stosowane dłużej.
 
 
© Copyright Ars Scripti-2, Białystok
All rights reserved, including the right of reproduction in whole or in part in any form.
Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej publikacji nie może być powielana ani rozpowszechniana za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych, kopiujących, nagrywających i innych bez pisemnej zgody posiadaczy praw autorskich.

Statystyka:
Przeglądano: 2291
Powrót
Dalej
 
28 marzec 2024
19418195 wywołań od 28 grudzień 2006
Copyright © 2024 Ars Scripti-2. Wszelkie prawa zastrzeżone.